วีซ่าประเภทนักลงทุนต่างเทศ E-2

คำอธิบาย

วีซ่าประเภทนี้มีความคล้ายคลึงกับวีซ่าประเภท E-1 แต่มีความแตกต่างกันในรายละเอียด ดังนี้

วีซ่าประเภทE-2กำหนดให้นักธุรกิจชาวต่างชาติในประเทศที่มี่้สนธิสัญญาทางการค้าร่วมกับสหรัฐฯ สามารถเดินทางเข้าสหรัฐฯเพื่อจุดประสงค์ในการชี้นำและพัฒนาตลาดธุรกิจการลงทุน

เืนื่องจากเกิดการแลกเปลี่ยนผลประโยชน์ืร่วมกันหลายประการระหว่างสหรัฐฯและประเทศคู่สัญญา ดังนั้นการตรวจสอบคุณสมบัติของนักลงทุนต่างประเทศจึงเป็นเรื่องที่จำเป็น

วีซ่าประเภท E-2 มีลักษณะที่เอื้อประโยชน์ให้แก่นักธุรกิจ ดังนี้

การเป็นเจ้าของกิจการ วีซ่าสำหรับนักลงทุน หรือ E-2ได้ระบุไว้อย่างชัดเจนว่าต้องการให้นักลงทุนต่างประเทศเข้่ามาเป็นเจ้่่าของกิจการในสหรัฐฯ ได้ทั้งในรูปแบบของ บุคคลธรรมดา นิติบุคคล หรือ ถือหุ้นส่วนใหญ่ในกิจการ (ไม่นัอยกว่า 50 %) โดยไม่ได้สงวนสิทธิการลงทุนไว้เฉพาะชาวอเมริกันเท่านั้น นับเป็นนโยบายที่แตกต่างจากประเทศอื่นๆ

ระยะเวลา เนื่ิองจากวีซ่า E-2 เป็นวีซ่าประเภทชั่วคราวนักลงทุนผู้ถือวีซ่าสามารถคงสถานภาพไว้โดยไม่จำกัดระยะเวลา ตราบเท่าที่ธุรกิจยังคงอยู่ การต่ออายุวีซ่า ติดต่อได้ที่ Immigration & Naturalization Service หรือ U.S. State Department

ใช้เวลาสั้นในการดำเนินการ เนื่องจากวีซ่า E-2 เป็นวีซ่าประเภทชั่วคราว ขั้นตอนการดำเนินการจึงรวดเร็วกว่าวีซ่าประเภทถาวรที่ดำเนินการตามลำดับก่อนหลัง การเปลี่ยนสถานภาพเป็นวีซ่าประเภท E-2 ถ้าดำเนินการในสหรัฐฯจะใช้เวลาประมาณ 60-180 วัน เงื่อนไขระยะเวลาจะขึ้นอยู่กับขอบเขตในการตัดสินของสำนักงาน Immigration & Naturalization Service ที่ติดต่อ นักธุรกิจที่ดำเนินเรื่องจากต่างประเทศระยะการดำเนินการ จะีขึ้นอยู่กับขั้นตอนการสมัคร และความพร้อมของบุคคลากรของรัฐในการเดินเรื่องให้

การทำงานในสหรัฐอเมริกา วีซ่าประเภท E-2 กำหนดไว้ว่า ผู้บริหารชั้นสูงของธุรกิจมีสิทธิที่จะได้รับค่าตอบแทนจากการดำเนินธุรกิจ อาจจะเป็นในรูปเืงินเดือน เงินปันผล หรือ กำไัร เช่นเดียวกันกับผู้ทำงานทั่วไปในสหรัฐฯ
ผู้ติดตาม(คู่สมรส-บุตร) ของผู้ถือวีซ่า E-2 มีสิทธิ์ทำงานได้ โดยติดต่อขอรับใบอนุญาตการทำงานจาก สำนักงาน Employment Authorization (EAD)

สิทธิที่ครอบคลุมถึงคู่สมรสและีบุตร ผูุ้ถือวีซ่า E-2 จะได้รับวีซ่าสำหรับคุ่สมรสและบุตรเช่นกัน คู่่สมรสจะคงสถานภาพได้นานตราบเท่าที่ ผู้ขอหลัก ยังมีคุณสมบัติตามหลักเกณฑ์

วีซ่าสำหรับลูกจ้างที่มีฝีมือ สำหรับบริษัทที่มีพนักงานเพียงพอแล้ว การขอวีซ่าประเภท E-2 เพิ่มเติมสำหรับลูกจ้างสามารถทำได้ในกรณีที่ลูกจ้างผู้นั้นเป็นบุคคลที่มีทักษะและความสามารถในระดับผู้บริหารหรือผู้จัดการ ซึ่งผู้ขอหลักจะเป็นผู้ขอวีซ่า E-2 ให้แก่ลูกจ้างที่เป็นกุญแจสำคัญนี้ โดยผ่านดุลยพินิจของ United States State Department ถึงความจำเป็นและจำนวนการจ้าง อันขึ้นอยู่กับขนานและกลไกการค้าในสหรัฐฯ

ส่วนผู้ติดตาม(คู่สมรส-บุีตร)ของผู้ถือวีซ่าลูกจ้าง E-2 จะได้รับวีซ่า E-2 เช่นเดียวกันกับผู้ติดตามของนายจ้าง E-2เป็นระยะเวลานานตราบเท่าที่ ลูกจ้าง E-2 ยังมีสัญญาจ้างกับ นายจ้าง E-2 และการค้าการลงทุนนั้นต้องดำเนินอยู่อย่างเหมาะสมตามบรรทัดฐานของสนธิสัญญา

ผู้ติดตาม(คู่สมรส-บุตร)เข้าเรียนในโรงเรียนหรือวิทยาลัยได้ นักธุรกิจผูุ้ถืิอวีซ่าหลัก และ ลูกจ้างสามารถเข้าเรียนในสถานศึกษาได้ตามสิทธื์ของผู้ถือวีซ่า E-2 และผู้ติดตาม (คู่สมรส-บุตร) ของผู้ถือวีซ่าทั้งสองประเภท สามารถเข้าเรียนได้เช่นกัน จนกระทั่งบุตร มีอายุ 21 ปี โดยไม่ต้ิองขอวีซ่าอื่นๆเพิ่มเติมตราบเท่าที่ยังมีคุณสมบัติตามเืืงื่อนไขของวีซ่าประเภท E-2 (โรงเรียนหลายแห่งได้เปิดรับสมัครผู้ถือวีซ่าประเภทนี้ โดยจำแนกเป็น Non-resident จุดประสงค์เพื่อการศึกษาเพิ่มเติม)

สามารุถเป็นเ้ัจ้่าของอสังหาริมทรัพย์ ผู้ถือวีซ่าประเภท E-2 มีเสรีภาพตามกฏหมายในการซื้อบ้านและที่ดินในระหว่างที่พำนักอยู่ในสหรัฐฯ แม้ว่าสถานภาพวีซ่าประเภท E-2 ได้สิ้นสุดลง ยังมีสิทธิ์ในการครอบครองอสังหาืริมทรัพย์ต่อไป (อย่างไรก็ดี การสูญสิ้นสถานภาพ จะมีผลกระทบต่ิอการเดินทางเข้าประเทศ หรือ กาัรปรากฏตัวในสหรัฐอเมริกาต่อไป)

คุุุุณสมบัติของผู้มีความประสงค์จะขอวีซ่าประเภท E-2

● นักธุรกิจที่มีความประสงค์จะขอวีซ่าประเภท E-1 จะต้องมีสัญชาติของประเืืทศที่เป็นคู่สนธิสัญญาทางการค้ากับสหรัฐอเมริกา ยกเว้น ผู้ที่พำนักอยู่ในประเทศดังกล่าว โดยไม่ได้ถือสัญชาติของประเทศนั้นหรือ ผู้ที่ถือหนังสือเดินทางสองสัญชาติ แม้ว่า 1 ใน 2 ประเทศนั้นจะเป็นประเทศคู่สัญญาทางการค้ากับสหรัฐฯก็ตามตรวจสอบรายชื่อประเทศที่มีสนธิสัญญาทางการค้ากับสหรัฐอเมริกาได้ที่ Exhibit B

● นักลงทุนต้องแิสดงให้ทางสหรัฐฯได้เห็นว่าได้มีการลงทุนบางส่วนไปแล้ว ไม่ว่าจะเป็นการจัดตั้งธุรกิจขึ้นใหม่ หรือ เข้าไปจัดซื้อธุรกิจที่มีอยู่แล้วก็ตาม

●แม้ว่าจะไม่มีการกำหนดตัวเลขที่ตายตัวสำหรับการลงทุนขั้นต่ำ แต่เงินสดที่ใช้ในการลงทุนเริ่มต้นนั้นต้องไม่น้อยเกินไปเมื่อเทียบกับปริมาณการลงทุนทั้งหมด

● การลงทุนนั้นต้องมีความเสี่ยง กล่าวคือ ไม่เลือกลงทุนเฉพาะแบบมีค้ำประกันเงินคืน เงินทุนนั้นอาจเป็นเงินทุนส่วนตัว หรือ กู้ยืมจากแหล่งเงินทุนซึ่งตั้งอยู่ในสหรัฐฯ

● การลงทุนที่ไม่เกิดการจ้างงานให้แก่พลเมืองอเมริกันอาจถูกพิจารณาว่าการลงทุนนั้น่มีจุดมุ่งหมายเพียงเพื่อหาีรายได้ให้แก่ตนเองและครอบครัวเท่านั้นซึ่งขัดกับข้อตกลงในสนธิสัญญาการค้า จำนวนการจ้างงานไม่ได้กำหนดเป็นลายลักษณ์อักษรแต่ต้องสอดคล้องกับขนาดและความต้องการในธุรกิจจำนวนการจ้างงานที่สูง ย่อมเป็นข้อได้เปรียบในการพิจารณาอนุมัติวีซ่า

● มีการติดต่อแลกเปลี่ยนทางการค้าระหว่างกันอย่างต่อเนื่อง โดยหลักการผู้ลงทุนหลักจะประจำอยู่ในสหรัฐฯเพื่อควบคุมและชี้นำพัฒนาธุรกิจด้วยตนเอง การควบคุมนี้หมายถึงมีหุ้นส่วนในธุรกิจไม่น้อยกว่า 50%

● แสดงรายงานประวัติการบริหารงาน ความสำเร็จที่เกิดขึ้นในระหว่างการลงทุนในสหรัฐฯ ไม่ว่าจะเป็นผลกำไร บัญชีการจ่ายเงินเดือน อัตราการเจริญเติบโตของธุรกิจ เหล่านี้เป็นเครื่องบ่งชี้ประสิทธิภาพการบริหารงาน

● ประวัติการศึกษา ฝึกอบรม ประืสบการณ์การทำงาน รวมถึงวิสัยทัศน์ของผู้ลงทุน เป็นปัจจัยสำคัญที่ช่วยส่งเสริมในการบริหารงานให้ก้าวหน้าต่อไป

● นักลงทุนมีเจตนาและความตั้งใจที่จะเดินทางกลับประเทศของตนเมื่อสถานภาพวีซ่า E-2สิ้นสุดลง

Exhibit B รายชื่อประเทศที่เป็นคู่สัญญาทางการค้ากับสหรัฐอเมริกา ที่สามารถขอวีซ่า E-2

1. อาร์บาเนีย (Albania)

2. อา้ร์เจนตินา (Argentina)

3. อาร์เมเนีย (Armenia)

4. ออสเตรเลีย (Australia)

5. ออสเตรีย (Austria)

6. อาร์เซอร์ไบจัน (Azerbaijan)

7. บาร์เรน (Bahrain)

8. บังคลาเทศ (Bangladesh)

9. เบลเยียม (Belgium)

10. โบลิเวีย (Bolivia)

11. บอสเนียเฮเซโกวินา (Bosnia-Herzgovina)

12. บัลการเรีย (Bulgaria)

13. คาเมรูน (Cameroon)

14. แึคนาดา (Canada)

15. ไต้หวัน (China-Taiwan)

16. โคลัมเบีย (Colombia)

17. คองโก-บาร์ซาวิลเลย์ (Congo)

18. คองโก-คินซาซ่า (Congo)

19. คอสตาริกา (Costa Rica)

20. โครเอเทีย (Croatia)

21. สาธารณเชค (The Czech Republic)

22. เอกวาดอร์ (Ecuador)

23. อียิปต์ (Egypt)

24. เอสทัวเนีย (Estonia)

25. เอธิโอเปี ย(Ethiopia)

26. ฟินแลนด์ (Finland)

27. ฝรั่งเศส (France)

28. จอร์เจีย (Georgia)

29. เยอรมนี (Germany)

30. เกรนาดา (Grenada)

31. ฮอนดูรัส (Honduras)

32. อิหร่าน (Iran)

33. ไอร์แลนด์ (Ireland)

34. อิตาลี (Italy)

35. จาไมกา (Jamaica)

36. ญี่ปุ่น (Japan)

37. จอร์อดน

38. คาซักสถาน (Kazakhstan)

39. เกาหลี (Korea)

40. คริกสถาน (Kyrgyzstan)

41. แลตเวีย (Latvia)

42. ลิเบอร์เรีย (Liberia)

43. ลิทัวเนีย (Lithuania)

44. ลักเซมเบิร์ก (Luxembourg)

45. มาเซโดเนีย (Macedonia)

46. เม็กซิโก (Mexico)

47. โมร็อกโค (Morocco)

48. โมลโดเวีย (Moldovia)

49. มองโกเลีย (Mongolia)

50. เนเธอร์แลนด์ (Netherlands)

51. นอร์เืวย์ (Norway)

52. โอมาน (Oman)

53. ปากีสถาน (Pakistan)

54. ปานามา (Panama)

55. ปารากวัย (Paraguay)

56. ฟิลิปปินส์ (Philippines)

57. โปแลนด์ (Poland)

58. โรมาเนีย (Romania)

59. เซเนกัล (Senegal)

60. สาธารณรัฐสโลวัค (The Slovak Republic)

61. สโลเวเนีย (Slovenia)

62. สเปน (Spain)

63. ศรีลังกา (Sri Lanka)

64. สุรินัม (Suriname)

65. สวีเดน (Sweden)

66. สวิตเซอร์แลนด์ (Switzerland)

67. ประเทศไทย (Thailand)

68. โทโก (Togo)

69. ตรินิแดดและโทแบกโก (Trinidad and Tobago)

70. ตูนิเซีย (Tunisia)

71. ตุรกี (Turkey)

72. ยูเครน (The Ukraine)

73. สหราชอาณาจักร (United Kingdom)

74. ยูโกสลาเวีย (Yugoslavia)

ที่มา Copyright 2006 American Immigration Lawyers Association

ข้อจำกัด

การต่ออายุวีซ่าเนื่องจากE-2เป็นวีซ่าชั่วคราวจะต้องมีการต่ออายุวีซ่าตามระยะเวลาที่กำหนด ซึ่งสามารถต่ออายุวีซ่าไปได้อีก ตั้งแต่ 1 ปี ถึง 5 ปี ขึ้นอยู่กับข้้อตกลงในสนธิสัญญา

การคงสถานภาพวีซ่า การยื่นคำร้องเพื่อคงสถานภาพวีซ่า E-2ต้องกระทำทั้งตัวนักลงทุนและผู้ติดตาม-
(คู่สมรส-บุตร) การเพิกเฉยต่อการยื่นคำร้องจะนำไปสู่การสิ้นสุดสถานภาพE-2 (คู่สมรส-บุตร)

วีซ่า E-2 ไม่ใช่กรีนการ์ด ตามกฎหมายแล้วไม่สามารถใช้วีซ่าประเภท E-2 เพื่อเปลี่ยนแปลงขอมีที่อยู่ถาวรถูกต้องตามกฎหมายย่างไรก็ดีนักลงทุนมีโอกาสจะสมัครเพื่อรับกรีนการ์ดได้จากวีซ่าประเภทอื่นๆ

สรุป

วีซ่าประเภทผู้นักลงทุนหรือ E-2 เสนอโอกาสที่ดีให้แก่ ผู้ค้า นักธุรกิจ และครอบครัวได้ใช้ชีวิตและมีงานทำพร้อมกับค่าตอบแทนที่แสนคุ้มค่าในสหรัฐอเมริกา

ติดต่อเรา